Bohaterowie

Hrabia Henryk, Mąż

Żona Hrabiego, Maria

Orcio

Pankracy

Leonard

Gen. Bianchetti

Anioł Stróż

Dziewica

Główna postać dramatu. Henryk jest arystokratą i poetą. W pierwszej części utworu, zafascynowany ideałem poezji, symbolizowanej przez Dziewicę, porzuca rodzinę, stając się przyczyną tragedii swoich bliskich (żona popada w obłęd, syn ślepnie). W „dramacie społecznym” Hrabia staje na czele obozu arystokracji w obronie wartości konserwatywnych. W przebraniu zwiedza obóz przeciwnika i ściera się w ideowej dyskusji z przywódcą rewolucji, Pankracym. W ostatecznej walce obu ugrupowań, załamany klęską swojego obozu oraz śmiercią syna Orcia, Henryk popełnia samobójstwo. Hrabia jest typowym romantycznym bohaterem tragicznym. Podejmowane przez niego próby obrony ideałów (poezji i wartości klasy, do której należy) ostatecznie kończą się klęską. Kierujący się szlachetnymi intencjami Henryk ponosi nie tylko śmierć fizyczną, ale i duchową - skazany zostanie na wieczne potępienie.

Jest matką syna Henryka - Orcia oraz oddaną żoną. Maria to prosta kobieta, dla której najważniejsza jest rodzina i miłość. Pragnie upodobnić się do męża i zostać poetką. Nie radzi sobie z odejściem męża. Po tym zdarzeniu popada w obłęd i umiera.

Syn Henryka i Marii. Chłopiec obdarzony poetyckim geniuszem, który ma moc tworzenia prawdziwej poezji. To staje się jego przekleństwem. Dziecko nie jest świetnym poetą, a raczej jest napiętnowane poezją. Dla ojca syn jest powodem nieustannych wyrzutów sumienia (przypomina o śmierci porzuconej przez niego matki). Chłopiec zapada na ślepotę, a głównym źródłem jego cierpienia jest poetycki geniusz.

Ideolog i przywódca rewolucji, antagonista Hrabiego, pewny swoich racji. Darzony przez innych ludzi ogromnym zaufaniem.

kapłan i ideolog obozu rewolucyjnego, głosi zasady nowej wiary i postuluje radykalne posunięcia polityczno-społeczne. Pośrednik między Pankracym a rewolucjonistami.

przywódca wojskowy, który siebie uważa za największego geniusza. Jego marzeniem jest objęcie panowania nad nowym światem w przyszłości.

Zsyła żonę Henrykowi i chroni go przed zepchnięciem do przepaści.

Jest symbolem poezji. Najpierw ukazuje się Henrykowi we śnie, a następnie w rzeczywistości. Kusi męża, który ostatecznie jej ulega i zgadza się być na każde skinienie dziewicy. Okazuje się, że jest wcieleniem szatana.